شناسایی و اولویت بندی آسیب های ارتباط دانشگاه و صنعت و ارائه راهکارهای مناسب برای ارتباط موثر بین صنعت و دانشگاه

همزمان با تحولات اواخر قرن بیستم مأموریت جدیدی برای دانشگاه ها در عصر اقتصاد دانش بنیان تعریف شد که دانشگاه را علاوه بر آموزش، تحقیق و تولید دانش به «توسعه اقتصادی» ملزم می نماید. بر همین اساس دانشگاه ها با طیف بسیار وسیعی از ذینفعان مواجهند که از دستگاه های عظیم دولتی تا بنگاه های خصوصی کوچک را شامل می شود. این امر موجب شده است تا دانشگاه ها ساختار و کارکرد خود را به گونه ای تغییر دهند تا بتوانند روابط نزدیکتری با صنعت برقرار نمایند. محقق در این تحقیق با آسیب شناسی ارتباط دانشگاه و صنایع کوچک در استان سمنان، مشکلات این رابطه را شناسایی، آن ها را اولیت بندی نموده و در پایان به راهکارهایی جهت بهبود آن اشاره کرده است. برای این منظور مدل اولیه ارتباط صنعت و دانشگاه پس از جمع آوری داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تائیدی مرتبه اول بررسی شد. پس از تائید مدل مفروض با استفاده از روش رگرسیون، ارتباط میان عوامل صنعت و دانشگاه بر فرابازار، بازار دانش و فناوری و کارآفرینی تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد منابع انسانی و زیرساخت دانشگاه بر کارآفرینی و بازار فناوری اثر مثبت دارد. فناوری و زیرساخت دانشگاه و فناوری و ساختار صنایع کوچک نیز بر فرابازار تأثیر گذار است. در پایان نیز مدل اصلاح شده رابطه صنعت و دانشگاه در حوزه صنایع کوچک استان سمنان ارائه شده است.